اسارت آدمی در پنجه ی زنجیر مادیات، سرچشمه ی جدایی ها و پراکندگی هاست و آرامش راستین در پرتو فروغ معنویت و اتصال قلوب به یکدیگر و هم دلی و هم راهی به کف می آید.

   هرگاه نهال های زیبای نیکوکاری را در این جا و آن جا بکاریم، اندکی بیش نمی گذرد که درختانی سرسبز و پر شاخه و برگ، پرثمر و مفید فراروی خویش خواهیم داشت.

   حلقه های پیوستگی دل ها به هم، باور کارهای نیک و انجام نیکوکاری است. پس، به سوی برترین کارها بشتابیم و بذر نیکی و نیکوکاری را در همه جا بکاریم! زیرا دستی که گرد غم و کدورت را از دل ها می زداید، نگاهی که پاکی و مهربانی را می افزاید، تلاشی که لبخنده ای بر لب ها می کارد و

هر کاری که دل ها را شاد و محرومان را از غم و غصه آزاد می سازد، دستی سبز، نگاهی گرم،تلاشی کارساز و کاری کارستان به شمار می رود.

   از دیگر سوی، هر کار خیر و هر کردار نیک نیاز به تداوم و گسترش دارد. آن کس که قلب مهربانش را با هم وطنان خویش تقسیم می کند، دلی دریایی و اندیشه ای خدایی دارد.

   درود بر همه ی مهرورزانی که قلب هاشان را اکسیر محبت، طلا ساخته درود بر همه یدست های بخشنده، همه ی نگاه های مهرورزنده، همه ی اندیشه های ارزنده و سلام بر همه ی حامیان جامعه هم آنان که به خدمت هم نوع خویش، کمر همت بسته اند. دست هاشان پر از گل باد و اجرشان با خدای مهربان.

   اندیشه ی زیبای کمک  به هم نوع، در همه ی ابعاد فرهنگی و اجتماعی، فزاینده و پایدار و برقرار باد!